Esmee? De Esmee Mulder, die afgelopen zaterdag tegen Pernix haar debuut in onze hoofdmacht maakte en kan terugzien op een voortreffelijke invalbeurt. Voor velen nog een onbekend Trigonlid, maar Esmee speelt toch al wat langer bij ons en dan met name in het tweede.
Ze studeert in Leiden en heeft op dit moment haar bachelor Notarieel Recht afgerond en is bezig met de studie psychologie. “Tijdens de El Cid was ik mentor en kwam ik toevallig langs het kraampje van Trigon bij de verenigingenmarkt. Ik raakte aan de praat en was binnen 10 seconden verkocht om mijn emailadres achter te laten. Ondertussen is dat alweer bijna 2 jaar geleden (time flies when you are having fun). Ik was ook wel op zoek naar een sport, aangezien ik zojuist gestopt was met fanatiek roeien na 2 jaar. Stiekem miste ik het korfballen ook wel heel erg”, zegt de geboren Apeldoornse.
In de Gelderse plaats heeft ze altijd gespeeld. Eerst was dit Steeds Hooger, dat later is gefuseerd met Atalante tot KV Apeldoorn (onlangs gepromoveerd naar de overgangsklasse zaal). “Mijn moeder heeft altijd in haar jeugd gekorfbald. Zelf was ik zoekende naar een sport, die iets meer bij mij paste, aangezien turnen niet mijn sterkste kwaliteit was. Mijn moeder kwam in gesprek met een moeder van een vriendinnetje van mij, die toevallig ook altijd had gekorfbald. Zo is het balletje gaan rollen en heb ik mij samen met het vriendinnetje opgegeven voor de kangoeroe dag. Dat beviel zo goed, dat ik eigenlijk altijd ben blijven hangen,” verklaart Esmee haar keuze voor korfbal.
En onze sport past wel bij haar. “Ik vind het allereerst superleuk dat het gemixt is met jongens en meiden. Van jongs af aan kon ik al goed opschieten met jongens, wat dit extra leuk maakte. Ook zorgt het in mijn optiek voor een goede balans. Daarnaast vind ik het dynamische spel erg leuk. Je bent zowel aanvaller als verdediger, wat het enorm gevarieerd maakt. Misschien vind ik het leukste wel dat het echt een teamsport is. Iedereen draagt op zijn eigen manier zijn steentje bij om de wedstrijd te winnen. Ook de korfbalfeestjes kan ik niet achterwege laten.”
Een voorkeur voor aanvallen of verdedigen heeft ze niet. Zaterdag tegen Pernix viel ze op met sterk verdedigingswerk, maar scoorde ook nog bijna.
“Ik heb niet per se een voorkeur voor aanvallen of verdedigen, aangezien ze beide zo verschillend zijn. Ik denk dat ik het beste ben in verdedigen, aangezien ik aardig snel ben. Aan de andere kant heb ik wel mijn lengte tegen, waardoor het niet snel verdedigd gaat zijn haha. Aanvallend vind ik wel dat ik de laatste tijd gegroeid ben, doordat ik het spelletje bij Trigon beter begrijp. Zo af en toe een doorloopballetje maken, vind ik dan ook wel leuk.”
Nou dat af en toe viel tegen Phoenix 2 reuze mee: Met 6 goals (3 schoten, 2 strafworpen en 1 doorloopbal) had ze een belangrijk aandeel in de winst.
De invalbeurt (voor Mandy) bij het eerste bracht toch wel wat spanning mee. “Ik vond het van tevoren heel spannend en was ook allesbehalve voorbereid dat ik daadwerkelijk moest spelen (met een geïmproviseerd rugnummer 11, met dank aan Mees). Achteraf vond ik het erg leuk en ging het ook best goed. Wel merkte ik dat ik aanvallend zoekende was, wat mijn positie moest zijn in het vak. Toevallig was mijn moeder ook komen kijken vanuit Apeldoorn, dus dat was extra leuk”, laat Esmee weten.
Haar debuut in het eerste vond ze prachtig, maar ze heeft (nog) niet per se ambities in die richting op dit moment. “Voor mij is het vooral belangrijk dat ik plezier heb in het spel en met het team. Ook zie ik korfbal puur als ontspanning in het drukke studentenleven”, legt Esmee uit, die ook nog lid is van roeivereniging Njord en actief is bij haar (oude) studievereniging.
“Naast al deze drukte vind ik het erg leuk om te wandelen en te haken (een echte oma hobby)”, besluit ze opgewekt. En zo kennen we haar.
Wim van Vliet
