Afgelopen zaterdag goede zaken gedaan in de af en toe grimmige partijtjes tegen stadgenoot KZ Danaïden, voor wie de uitgangspunten voor de twee teams wel anders lagen. Het eerste begon puntloos aan de plaatselijke confrontatie en het tweede als ongeslagen koploper! Ons tweede gaf ons eerste de nodige impuls door op karakter de piepjonge reserves KZ 2 te beroven van de ongeslagen status. “Ik ga niet elke wedstrijd zo straf verdedigen”, zei de zichtbaar moegestreden Niek na afloop van de wedstrijd die met 14-11 gewonnen werd. Doorslaggevend voor de winst was de inbreng halverwege de tweede helft van jong en oud. Invaller Maarten (bijna 43) maakte goed gesteund door zijn vakgenoten met 2 goals de 6-8 achterstand ongedaan en Jamie (22 )zette zijn ploeg met ook 2 goals voor het eerst in het duel op voorsprong, die niet meer uit handen werd gegeven. Met complimenten voor de getoonde vechtlust.
Het vormde kennelijk de inspiratie die het eerste nodig had om een ontmoeting met de stadgenoot een keer winnend te kunnen afsluiten, wat dus ook gebeurde. Met 18-17, dat wijst op een spannend duel, maar dat was het eigenlijk alleen echt aan het slot, maar daarover later. We hadden namelijk steeds een voorsprong, die varieerde van 2 tot 5 punten. Alleen in de eerste helft slaagde de formatie van Ferry Janssen erin de 3-1 achterstand om te buigen in 3-4, maar daarna trokken we de wedstrijd naar ons toe met tussenscores van 7-4, 8-6 (ruststand) en 12-7.
Toen was Marc – die de mooiste goal maakte – al geblesseerd uitgevallen en vervangen door Joep, die zich met Tony onderscheidde met veel gewonnen duels onder de korf, maar ook op een gele prent “getrakteerd” werd bij een ietwat ongecontroleerde actie rond de middellijn. We waren het duel overigens al gestart zonder Roos, die op de laatste training een enkelblessure opliep.
In de tweede helft veranderde er niet veel tot de laatste 4 minuten. We bleven de score dicteren met 2 à 3 goals verschil en leken de wedstrijd bij 17-12 definitief beslist te hebben, maar niet dus. Enkele wissels aan KZ Danaïden kant (o.a. de behendige Lars van der Bijl) pakten zeer goed uit. Een minuut voor tijd leek de strijd door de ijzig kalme Sander (“kwestie van veel op trainen”) benutte strafworp bij 17-16 wederom beslist, maar het werd nog een tumultueuze slotfase mede door het geharrewar tussen scheidsrechter en jurytafel over de nog te spelen speeltijd, waarover duidelijk een meningsverschil was, met name nadat KZ op 18-17 was gekomen.
In de resterende 7 seconden ontsnapten we zelfs nog aan de gelijkmaker, toen de door KZ geschoten bal gelukkig voor ons uit de korf ketste.
Goals van Mees (5), Mandy (4), Tony (3), Pam (2), Floor (2), Marc en Sander.
Het derde was kansloos tegen HKV/Ons Eibernest 3: 8-23
ONDO logenstrafte mijn visie, dat Pernix te sterk zou zijn in het onderlinge duel, door in De Zijl maar even met 16-26 (!!)resoluut te koppositie over te nemen.
Stand 1F
ONDO 5-10
Pernix 5-8
Sporting Trigon 5-6
Maassluis 5-4
ALO 5-4
ODO 5-4
Phoenix 5-4
KZ Danaïden 5-0
R 1-10
KZ Danaïden 2 5-8
Groen Geel 4 5-8
Maassluis 2 5-8
Sporting Trigon 2 5-6
Phoenix 2 5-4
KVA 4 5-4
ODO 2 5-0
ALO 2 5-0
R3N
KZ Danaïden 3 4-6
Sporting West 3 4-6
BEP 5 4-6
Furore 3 5-6
HKV/Ons Eibernest 3 4-4
Sporting Trigon 3 4-2
Fortuna 6 4—1* 1 pnt in mindering
Wim van Vliet
