Ongelofelijke uitslag in een poule waarin vooraf werd voorspeld dat de verschillen heel klein zijn. Ongetwijfeld een van de zeges met heel groot verschil op het veld in de 30-jarige historie van onze vereniging. Speelde tegenstander Luno met de B-keus of met een speler minder? Niets ervan. Met vrijwel ongewijzigde teams stonden de ploegen amper een halfjaar geleden ook tegenover elkaar en wonnen beide de thuiswedstrijd met 1(!) punt verschil. Of waren wij nou zo goed?
Aanvankelijk zeker niet, want de eerste 20 minuten wees niets op het uiteindelijke verschil van maar liefst 16 punten en hielden 3 doeltreffende acties van de herstelde Floor ons in de wedstrijd.
Luno kwam namelijk het beste uit de startblokken, nam driemaal een voorsprong (0-1, 1-3 en 3-4), maar miste bij 4-4 vanaf de stip de kans op een nieuwe voorsprong en zag daarna ons eerste beter in de wedstrijd komen. Veel beter zelfs al leidde dat nog niet tot het grote verschil, maar een tweede gemiste strafworp van de bezoekers uit Linschoten bij 9-7 was de genadeklap voor hen. In amper een paar minuten zag Niek zijn gedisciplineerd spelende ploeg met goed aanvalsspel de marge halverwege ineens op 6 punten brengen: 14-8
De fraaie doorloopbal van Joep direct na de hervatting zette meteen de toon voor de rest van het duel, dat erg eenzijdig werd maar nooit saai, want daarvoor speelden we zonder uitzondering te gedreven in beide disciplines. Het volume van de stem van Tony was waarschijnlijk wel op de singel te horen! Bij 17-9 vorige week kenden we een flinke terugslag (5 tegengoals op rij) en toen die stand nu op het vernieuwde scorebord verscheen, bleek ons team de les geleerd te hebben. Er resteerden toen nog maar liefst 25 minuten en die stonden garant voor een ware demonstratie van onze formatie, die we in deze samenstelling zelden gezien hebben.
Luno coach Remco Ontijt was realistisch – “het geloof bij ons was gewoon weg na rust” – en onze Niek was uiteraard trots op zijn ploeg, die er net niet in slaagde de 30 goals te halen, ondanks dat er tijd en strijdlust genoeg voor was. De duidelijk hoorbare vloek van Mandy, toen ze een kans miste op
haar 8e goal, was in dit opzicht veelzeggend.
De grote ijver bleef tot het laatste fluitsignaal van de consequent leidende arbiter Star goed om te zien. Alfred zag in dat opzicht een relatie met het spelen van de vele oefenduels: “We lijken fitter dan vorige seizoen.” Niek was vooral tevreden over het combinatiespel, gelet op de toch telkens wijzigende vakindeling met 10 selectiespelers. “Tony en Sander stonden nog nooit bij elkaar in het vak, maar voelden elkaar goed aan.” Annika en Marc hoefden niet in actie te komen.
Onder de 29 goals 6 benutte strafworpen, 2 verre afstandsschoten en voor de rest goed uitgespeelde kansen binnen een straal van 5 meter rondom de korf. Opmerkelijk daarbij: we kregen niet een vrijebal!
Doelpunten van 1: Mandy (7), Mees (5), Tony (5), Sander (4), Floor (4), Joep (3) en Pam.
Het tweede herstelde zich en pakte met de 17-9 zege op Koog Zaandijk 5 de eerste punten. Het derde verloor zondag van het luidruchtige Furore 3 met 9-13.
Stand
2-09
Sporting Trigon 2-4
IJsselvogels 2-2
Luno 2-2
KZ Danaïden 2-0
R1-10
IJsselvogels 2 2-4
Sporting Trigon 2 2-2
Koog Zaandijk 5 2-2
KZ Danaïden 2 2-0
R4-20
Blauw Wit 5 2-4
Furore 3 2-4
Sporting Trigon 3 2-0
OKV 3 2-0
G-02
Dijkvogels G2 2-4
Korbatjo G1 2-4
DVO G1 2-2
Sporting Trigon G1 2-0
Vitesse G1 2-0
Wim van Vliet
