Het klonk ietwat arrogant om het vermaarde muziekwerkje van Queen voor aanvang van de kampioenswedstrijd van ons eerste tegen Rapid ten gehore te brengen, maar de ingehuurde discjockey begeleidde hiermee het tweede dat er wel in slaagde de titel binnen te halen. De routiniers aangevuld met de onbevangen spelende studenten Tim, Mees en Suzanne eindigden met slechts 1 nederlaag verdiend als eerste en wonnen ook hun laatste wedstrijd, zij het moeizaam, dat wel. Tim had met 6 goals een belangrijk aandeel in de 15-13 zege op Rapid 2, dat degradeerde.
Het was meteen de laatste keer dat Freddy Mercury en de zijnen te horen waren, want in navolging van de reserves faalde het eerste in de echte finale tegen Rapid. Een gelijkspel zou voor ons voldoende zijn geweest, maar zelfs dat zat er niet in zaterdag. De Haarlemse club – vorige week nog blij dat het zich gehandhaafd had in de tweede klasse – won met 11-12 en pakte daarmee zeer verrassend ook nog de titel. Tot verbijstering bij de onzen. De een trapte de bal keihard het andere veld op, de ander vloekte hardop en de meesten liepen met voldoende zeggende tronies stilzwijgend het veld af. Een kwartiertje later tot bezinning komend met reacties als “Het was niet goed genoeg”, “Over een uurtje is de sfeer weer goed” en “er zijn ergere dingen in de wereld”.
Die relativering is best goed, maar op papier waren we natuurlijk gewoon de gedoodverfde titelkandidaat in een – met respect naar de tegenstanders toe – poule met 3 kwalitatief mindere tegenstanders, die bijvoorbeeld in de zaal allemaal op lager niveau spelen. En een succes was de inspirerende en bevlogen Niek nou ook wel eens gegund. En met 3 nederlagen in 6 wedstrijden verdien je het ook niet.
Dus zal men eens in de spiegel moeten kijken, want als je de ambitie uitspreekt om zo hoog mogelijk te willen korfballen binnen de mogelijkheden van de club en het team, dan vergt het voorbereiden op een wedstrijd wel meer dan twee keer per week trainen, maar dat weten de meesten nou ook wel na de deceptie bij Dunas.
Dan de wedstrijd tegen Rapid, dat in de openings- en slotfase een kleine voorsprong had. Daartussen lagen we ondanks het moeizame spel, maar met veel inzet strijdend toch op titelkoers met voorsprongen van 2 punten (4-2, 6-4), door vooral het eerste aanvalsvak, maar evenzovele keren werkten de bezoekers de achterstand vlot weg.
“Juist toen we beter in de wedstrijd kwamen, scoorden we moeilijk” stelde Niek mistroostig na afloop vast. Onze voorsprong werd namelijk nooit meer groter dan 1 punt en nou zat het ook niet altijd mee. Bij 10-9 zo’n 10 minuten voor het einde nam de spanning alleen maar toe en werden ondanks het voortreffelijke rebounden van Joep (sterke partij), het samenspel en de afwerking er niet beter op. Rapid pakte het bovendien goed op door onze aanvallers nog maar heel weinig ruimte te geven.
Op de 3 succesvolle afstandsschoten van de gasten hadden we helaas alleen nog via Annika een antwoord, maar dat was te laat, want Rapid speelde de 11-12 in de nog resterende 30 seconden vakkundig uit.
Doelpunten: Mandy (5), Pam (3), Annika, Mees, Sander.
Eindstanden 2.09
Rapid 6-8
Sporting Trigon 6-6
Luno 6-6
Dunas 6-4
R2-21
Sporting Trigon 6-10
Luno 2 6-08
HKV/OE 2 6-05
Rapid 2 6-01
R4-14
BEP 5 6-8
Sporting Trigon 3 6-6
Oosterkwartier 2 6-6
Blauw Wit 4 6-4
Wim van Vliet
Trigon Clubshop
