Het zit ons eerste niet mee als KVS de tegenstander is. Immers twee weken geleden ging er een streep door het duel omdat de helft van de selectie geveld was door Corona en nu was afgelopen week de andere helft van de selectie aan de beurt. Geteld bij de andere afwezigen (3 blessuregevallen en geplande vakanties) was het resultaat van het inhaalduel wel te voorspellen, daarvoor zou de vooraf als grootste titelkandidaat bestempelde Scheveningse formatie gewoon te sterk zijn.
En dat was ook het geval. KVS won met 32-14 en daar was niets op af te dingen. Trigon werkte hard naar vermogen, stond halverwege de eerste helft zuivere speeltijd “slechts” met 8-4 achter, maar speelde in het verdere verloop van de wedstrijd om de tegenstander echt te verontrusten ontstellend onsamenhangend. Niet zo vreemd want trainer/coach Niek moest door alle afzeggingen een beroep doen op routiniers Jordy Smeele en Ellen Matze, die niet eens meer met de selectie meetrainen. Jordy’s inbreng in de score bleef beperkt tot een weliswaar knappe goal en die van Ellen (die dit seizoen alleen niet in de B1 is ingevallen!) – in de tweede helft in het veld gekomen voor Mandy Bekooy – resulteerde in 2 benutte strafworpen, de enige 2 die Trigon toegewezen kreeg. En dat zegt ook wel iets over het aanvalsspel van onze ploeg, die grossierde in talrijke plaatsfouten.

Halverwege was het verschil opgelopen tot 16-7. De tweede helft werd het niet veel beter. De beginworp was daarvoor illustrerend, want de bal verdween meteen over de zijlijn! Het lengteoverwicht van de thuisclub zorgde er mede voor dat wij vaak niet verder kwamen dan eenschotsaanvallen. KVS deed dat aanvallend beter, sprong effectiever om met de kansen rondom de korf – kansen die wij ook wel kregen – en profiteerde steeds meer van de vrije ruimte die Trigon verdedigend toestond. Een fantastisch blok van Ferry vormde in dat opzicht voor een kleine opleving van onze kant.

Het laatste woord in het ongelijke duel was voor Anneroos, die 3 maal scoorde. Overige goals van Annika (2), Boyd (2), Pam (2), Ferry (2), Ellen (2) en Jordy.


Wim van Vliet